این دعایی است که پیامبر خدا برای نجوای عاشقانه بندگان با خودش در روز دهم ماه مبارک رمضان به ما آموخته است.
اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکَفَافِ وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِکَ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِینَ
خدایا مرا در این ماه به پوشش و پاکدامنى بیاراى
و به لباس قناعت و اکتفا به اندازه حاجت بپوشان
و بر عدالت و انصاف وادارم نما
و مرا در این ماه از هرچه مىترسم ایمنى ده
به نگهدارىات اى نگهدارنده هراسندگان.
تاریخ : یکشنبه 92/4/30 | 10:6 صبح | نویسنده : ذبیح الله محمدی بردبری | نظرات ()