يک مو به تن ازعشق تو آزاد ندارمازخويش ، گرفتــــــارتري ياد ندارم گربند ز پـــــايم بگشايي ، ندهد سودســــوداي ِرهايي ز توصيّاد ، ندارم درعشق، تفاوت نکند شادي و اندوههرگزنخورم غم ، که دل ِشاد ندارم چندي ست که ازجور،نگه داشته اي دستپنــــــداشتــــه اي طاقتِ بيداد ندارم درديده ي پُرنم بنشين، يا دل ِخونينمعـــذورم اگــــــرخانه ي آباد ندارم گفتم که فتد زلفِ تويک روز به چنگمافسوس کـــه در دست بجزباد ندارم با کوهِ غم ِعشق،چه تدبيرتوان کردفـــرهـــاد نيَم ، تيشه ي فولاد ندارم شد جوروجفايت زدلم پاک فراموشجزمهر و محبّت ز تو در ياد ندارم