خورشيد، پشت ِدكمه‌ي پيراهن توست
شب، خوشه‌اي از گيسوان خرمن توست
وحشي‌ترين پيک بهار! آرامش من -
در طعم آن لبهاي چون آويشن توست
"آه اي دهان كوچكت مُهر نمازم"
"تسبيح بوسه‌هاي من در گردن توست"
تو در خودت دنبال من مي‌گردي، اما
من آن جهانگردم كه دنيايم تن ِتوست
من هم شنيدم وصف آهوي خُتن را
چيني كه من مي‌خواستم در دامن توست
